Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010
Μια πολιτική στρατηγική για τη δίκη της FYROM,
Eίναι αξιοπρόσεκτο ότι πέρσι, την ίδια εβδομάδα που η Άγκυρα προκαλούσε κοντά στο Καστελόριζο μέσω ενός νορβηγικού ερευνητικού σκάφους, η FYROM προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για παραβίαση εκ μέρους της Ελλάδας της ενδιάμεσης συμφωνίας. Έτσι, η Ελλάδα έχασε τη δυνατότητα που είχε να καταγγείλει την ενδιάμεση συμφωνία, διότι η κυβέρνηση της FYROM παραβίαζε συνεχώς τη συμφωνία τόσο στην ουσία όσο και στο πνεύμα της, αφού δεν εισήλθε ούτε μία στιγμή σε μια πραγματική διαπραγμάτευση ως προς την ονομασία της. Με την παραπομπή του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο, η Ελλάδα ετοιμάστηκε για την κατάθεση των δικών της θέσεων με μια ομάδα σημαντικών, διεθνούς κύρους, διεθνολόγων που είχε ορίσει η Ντόρα Μπακογιάννη. Από την άλλη, όμως, δεν αξιοποίησε σειρά ικανών Ελλήνων νομικών με πολιτική εμπειρία. Το αποτέλεσμα είναι να μην αντιμετωπίζεται η δίκη επαρκώς από την πολιτική της σκοπιά.
Οι ξένοι ειδικοί, ως είναι φυσικό, δεν συνυπολογίζουν με τις νομικές σκοπιμότητες και την εν δυνάμει πολιτική δυνατότητα της Ελλάδας να υποβάλλει ενστάσεις αναρμοδιότητας του δικαστηρίου. Πράγμα άμεσα χρήσιμο, γιατί:
Α. Η Ελλάδα, υποβάλλοντας ένσταση, αναβάλλει τη δίκη για 2-3 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι αναβάλλονται και οι όποιες ελπίδες της FYROM και των άμεσων υποστηρικτών της ότι μπορούν να επιβάλουν στην Ελλάδα άρση της σημερινής της πολιτικής μέσω του δικαστηρίου.
Β. Η Ελλάδα αποκτά τη δυνατότητα να διαπραγματευτεί στη βάση του προηγούμενου δεδομένου με τη FYROM και είτε να οδηγηθεί το ζήτημα της ονομασίας και τα συνακόλουθά του σε λύση είτε να αποδείξει στη διεθνή κοινότητα την άρνηση της FYROM για λύση. Επιπλέον, οι αντιλήψεις της FYROM ότι θα βγει σε κάθε περίπτωση κερδισμένη τίθενται άμεσα σε αμφισβήτηση. Η γείτονα έχει ένα χρονικό ορίζοντα εντός του οποίου οφείλει να συμπεριφερθεί με πραγματισμό.
Η Ελλάδα, υποβάλλοντας ένσταση, αναβάλλει τη δίκη για 2-3 χρόνια και έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει μια συμμαχία με άλλες βαλκανικές δυνάμεις στη χερσόνησο του Αίμου.
Γ. Στο ενδιάμεσο, αποκτά η Ελλάδα τη δυνατότητα να δημιουργήσει, επιτέλους, μια συμμαχία με άλλες βαλκανικές δυνάμεις, ιδιαιτέρως με κράτη-μέλη της ΕΕ στη χερσόνησο του Αίμου, επιλογή από την οποία κάκιστα έχει στην πράξη παραιτηθεί. Μέσα από αυτή την επιλογή ισχυροποιεί τη θέση της και μπορεί να αναδείξει ότι το ζήτημα δεν είναι η ελληνική εξωτερική πολιτική που έχει πολλά προβλήματα στην περιοχή, αλλά η FYROM που έχει πολλά προβλήματα με πολλούς.
Δ. Τέλος, η Ελλάδα αναβάλλει, σε μια στιγμή βαθιάς οικονομικής κρίσης, ένα από τα πολλά προβλήματα που την πιέζουν για χρόνο ευθύτερο, όταν, όπως όλοι θέλουμε να ελπίζουμε, η θέση της θα είναι ισχυρότερη.
ΠΗΓΗ : ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου