Η Τουρκία προσεγγίζει την Ρωσία για τα πετρέλαια και τα πυρηνικά.

«Η Τουρκία, εξέχον μέλος του NATO, ρέπει προς τη Ρωσία, άραγε θα εγκαταλείψει τη Δύση;», ήταν πριν από δύο ή τρία χρόνια το στερεότυπο ερώτημα περισπούδαστων αναλυτών σε think tank της Ουάσιγκτον. Πριν από μία εβδομάδα, στρατεύματα του ΝΑΤΟ παρήλασαν στη Μόσχα και την περασμένη Τετάρτη, στην Αγκυρα, υπογράφτηκαν παρουσία του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν και του Ρώσου προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ 20 συμφωνίες, με κορυφαία εκείνη της κατασκευής του πρώτου στην Τουρκία εργοστασίου παραγωγής πυρηνικής ενέργειας στο Ακούγιου της νότιας Τουρκίας από τη ρωσική κοινοπραξία Atomstroiexport. Το σύνολο της επένδυσης θα ανέλθει σε 20 δισ. δολάρια, ενώ οι Ρώσοι θα κατέχουν πλειοψηφικό μερίδιο για πρώτη φορά σε πυρηνικό εργοστάσιο στο εξωτερικό. Εκτός αυτού, στις συμφωνίες που υπογράφτηκαν σε χαρμόσυνη ατμόσφαιρα στην Αγκυρα, περιλαμβάνονται και εμπορικές, οικονομικές, για την καταπολέμηση της λαθρεμπορίας, των ναρκωτικών κ. λπ. Και βεβαίως, συγκαταλέγεται η άκρως σημαντική που αφορά το σχέδιο μεταφοράς ρωσικού αργού πετρελαίου από τη Μαύρη Θάλασα στη Σαμψούντα, από εκεί με αγωγό στο λιμάνι του Τζεϊχάν και από εκεί στην Ευρώπη, με συμμετοχή της ρωσικής Transneft και της ιταλικής ENI. Η Τουρκία, η οποία καλύπτει το 60% των αναγκών της σε φυσικό αέριο από τη Ρωσία, συμμετέχει και στο σχέδιο για τον αγωγό μεταφοράς ρωσικού φυσικού αερίου South Stream, στο οποίο μετέχει και η Ελλάδα. Αυτό, ωστόσο, δεν την εμποδίζει να συμμετέχει και στον περιβόητο ευρωπαϊκό αγωγό Nabucco για τη μεταφορά φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν, σχέδιο ανταγωνιστικό προς τη Ρωσία, η οποία ωστόσο δεν προέβαλε έντονες αντιρρήσεις. Το είδος της προσέγγισης με την Τουρκία, ο όγκος των συναλλαγών, η προοπτική της μελλοντικής κατάργησης της βίζας, αλλά και η συνεννόηση σε θέματα εξωτερικής πολιτικής –βλ. Μέση Ανατολή, Καύκασο– οδήγησαν τον πρόεδρο Μεντβέντεφ στο συμπέρασμα ότι η ρωσοτουρκική σχέση αποκτά τη σημασία «στρατηγικού δεσμού». Ο δεσμός αυτός και η οικονομική συνεργασία θα αποτελούν αντικείμενο τακτικών επαφών στο πλαίσιο ενός υψηλού επιπέδου Συμβουλίου Συνεργασίας, με πρωτοβουλία της Τουρκίας, η οποία έμαθε να εξισορροπεί τα συμφέροντά της, συνεργάζεται με τη Ρωσία, αλλά δεν απομακρύνεται από τη Δύση.