Του Σάββα Ιακωβίδη
Στην Τουρκία, διεξάγεται ένα σημαντικό δημοψήφισμα. Πρακτικά, πρόκειται για μια συνταγματική μεταρρύθμιση, που στοχεύει στην αναδιοργάνωση του δικαστικού συστήματος. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για τη σημαντικότερη αναμέτρηση μεταξύ του ισλαμικού καθεστώτος υπό τον πρωθυπουργό Ερντογάν και το κόμμα του, το ΑΚΡ και του κοσμικού νεο-κεμαλικού τουρκικού κράτους, όπως το οραματίστηκε ο Ατατούρκ.
Ο Ιωάννη Θ. Μάζης, καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ρωτήθηκε για τη σημασία του σημερινού δημοψηφίσματος και για τις πιθανές επιπτώσεις και παρενέργειές του, στην Τουρκία και στις γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές ισορροπίες στην περιοχή, σε συνάρτηση πάντα προς την Ελλάδα και την Κύπρο. Στο σημερινό πρώτο μέρος της συνέντευξής του, λέγει:
- Γιατί διεξάγεται και πόσο σημαντικό είναι το σημερινό δημοψήφισμα στην Τουρκία; Με το αποτέλεσμα, θα ενδυναμωθεί ή θα αποδυναμωθεί η ισλαμική λαβή επί της χώρας υπό το κόμμα ΑΚΡ του Ερντογάν και τι σημαίνει αυτό; Ποια είναι η στάση και τι θα σήμαινε για τον τουρκικό στρατό το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος;
Η επιλογή της ημερομηνίας του Δημοψηφίσματος δεν είναι τυχαία, εφόσον τη 12η Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται 30 χρόνια από το πραξικόπημα του Κενάν Εβρέν, το οποίο ανέτρεψε την κυβέρνηση Ντεμιρέλ, το 1980. Το σημερινό Σύνταγμα προέκυψε μετά από αυτό το πραξικόπημα, όπως αυτό εγκρίθηκε με 90% (!) αποδοχή, το 1982, όταν ο Κενάν Εβρέν εξελέγη πλέον με εκλογές, ως Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας. Πρέπει να σημειωθεί και να τονισθεί, επίσης, ότι το Σύνταγμα αυτό έχει μέχρι σήμερα υποστεί ήδη 16 αναθεωρήσεις. Έχει, πάντως, κάποια συμβολική σημασία το ότι σήμερα, ο 93χρονος ηγέτης του πραξικοπήματος του ’80, στρατηγός Κενάν Εβρέν, περνά τον πολύ ελεύθερο χρόνο του σε θερινή κατοικία στη Μεσόγειο, ασχολούμενος με τη… ζωγραφική.
Δεδομένου δε ότι η ισλαμική τουρκική κυβέρνηση του ΑΚΡ θα αντιμετωπίσει βουλευτικές εκλογές μέχρι τον Ιούλιο του 2011, μια πιθανή ήττα της στο Δημοψήφισμα θα σημαίνει και την αντίστοιχη συντριβή της στις εκλογές αυτές και νίκη του κ. Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου και των λοιπών «μετακεμαλιστικών, λαϊκοκοσμικών δυνάμεων». Άλλωστε, ο ίδιος ο κ. Κιλιτσντάρογλου (ηγέτης Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, C.H.P.) διακηρύσσει ότι: «Οι πρόωρες εκλογές είναι προ των πυλών. Αν μας εξουσιοδοτήσετε, θα πούμε “όχι” στις 12 Σεπτεμβρίου και θα διαβούμε το μονοπάτι για την αλλαγή της Τουρκίας και η Τουρκία θα αλλάξει».
Συνταγματική μεταρρύθμιση
Το συγκεκριμένο Δημοψήφισμα προτείνει μια συνταγματική μεταρρύθμιση, όπου το πιο σημαντικό άρθρο προς αναθεώρηση είναι αυτό που στοχεύει στην αναδιοργάνωση του δικαστικού συστήματος. Περιορίζει την εξουσία των στρατοδικείων, με τα πολιτικά δικαστήρια να δικάζουν τους πραξικοπηματίες και διευρύνει την εξουσία της Βουλής και του ισλαμιστή Τούρκου Προέδρου κ. Γκιουλ, στην επιλογή των μελών του Συμβουλίου των Δικαστών και των Εισαγγελέων. Ως γνωστόν, τα αντιπολιτευόμενα και ιδιαιτέρως το CHP και το MHP (Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος), μη διευκρινισθείσης ακριβώς της θέσεως του BDP (Κόμματος Δημοκρατίας και Ειρήνης) αρνούνται την προτεινόμενη αναθεώρηση. Συμφώνως προς τις δηλώσεις τους, το ισλαμικό Α.Κ.Ρ. πολιτικοποιεί το Δικαστικό Σώμα με την αναθεώρηση και κατασκευάζει «δικό του δικαιοδοτικό σύστημα». Σύμφωνα με τον Αναπληρωτή Καθηγητή Mustafa Aydin, «o K?l?? θεωρεί ότι η συζήτηση που έχει ανοίξει, με υπευθυνότητα κάποιων ατόμων συμπεριφερομένων ως «βασιλικότερα του βασιλέως», είναι απολύτως ανούσια.
Αναφέρει ότι δεν μπορεί να κατανοήσει, πώς θα και γιατί μια αύξηση των 11 μελών (και 2 Αναπληρωματικά) του Συνταγματικού Δικαστηρίου σε 17, όπως και μια αντίστοιχη αύξηση των υπαρχόντων 7 Μελών του Ανωτάτου Συμβουλίου Δικαστών και Εισαγγελέων (HSYK) σε 22, οι οποίες θα καταστήσουν περισσότερο αξιόπιστα και δημοκρατικά τα σώματα αυτά, αποτελούν για τις ομάδες αυτές των αντιδρούντων-αντιπολιτευομένων αρνητικές εξελίξεις! Ο Aydin, στο συγκεκριμένο κείμενό του, σαφώς αποδίδει στον K?l?? «φιλο-ισλαμιστικές» τάσεις.
Το τελευταίο προπύργιο…
Στη δημοσιευθείσα αιτιολογημένη απόφασή του πάντως, το Συνταγματικό Δικαστήριο θεωρεί ότι: «Η μεγάλη εμπλοκή της Εκτελεστικής Εξουσίας στο διορισμό των μελών των δικαστικών Οργάνων θα αποτελούσε θεμελιώδη παραβίαση των βασικών αρχών της Δικαιοσύνης». Πάντως, το Συνταγματικό Δικαστήριο δεν θεώρησε ότι οι προαναφερθείσες αυξήσεις των μελών των δύο Οργάνων (Συνταγματικού Δικαστηρίου και HSYK ) θα αποτελούσαν παραβίαση της Αρχής της Διακρίσεως των Εξουσιών. Μένει, όμως, αδιευκρίνιστο, ακόμα, το θέμα του πώς θα γίνεται αυτή η διεύρυνση: Από το ήδη υπάρχον Δικαστικό Σώμα, όπου πλειοψηφούν οι κοσμικο-λαϊκοί μετακεμαλιστές, ή από την ισλαμική τουρκική κυβέρνηση; Είναι πάντως σημαντικό να τονίσουμε ότι ο κ. Hasan Ger?eker, ο νυν Πρώτος Πρόεδρος του Ανώτατου Δικαστηρίου της Τουρκίας, δηλώνει ότι: «Το νέο σύστημα καταργεί πλήρως την αρχή του διαχωρισμού των εξουσιών και έτσι εξαλείφεται η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης κατά ένα μεγάλο βαθμό».
Το Δημοψήφισμα της 12ης Σεπτεμβρίου είναι άκρως σημαντικό για τις γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές ισορροπίες στην περιοχή διότι, εάν ο κ. Ερντογάν καταφέρει να κατισχύσει μέσω ενός εκλογικού σώματος, το οποίο θα εγκρίνει τις συνταγματικές αλλαγές που προτείνονται από το κόμμα του, τότε το τελευταίο προπύργιο του κοσμικού, νεο-κεμαλιστικού τουρκικού κράτους θα έχει καταρρεύσει. Ένα σχεδόν χρόνο πριν από τις γενικές εκλογές, ένα ισχυρό «ναι» στη μεταρρύθμιση των 26 άρθρων, ισοδυναμεί για τον Πρωθυπουργό Ερντογάν με ψήφο εμπιστοσύνης για την παράταση της οκταετούς παραμονής του στην εξουσία.
Η Τουρκία υπονομεύει Ελλάδα και Κύπρο στον αραβικό κόσμο
- Θεωρείτε ότι από το αποτέλεσμα της κάλπης δυνατόν να υπάρξουν οποιεσδήποτε ανατροπές και πιθανές επιπτώσεις, και ποιες, για την Ελλάδα και για το Κυπριακό; Ενδέχεται να επηρεάσει τη λεγόμενη πολυδιάστατη τουρκική εξωτερική πολιτική, όπως αυτή κωδικοποιήθηκε και εκδιπλώνεται υπό την καθοδήγηση του Αχμέτ Νατβούτογλου;
Εκτιμώ ότι ο κ. Ερντογάν θα κερδίσει το σημερινό στοίχημα. Αυτό θα ενισχύσει ιδιαίτερα τη θέση της Τουρκίας στον ισλαμικό κόσμο και ιδιαίτερα στον Οργανισμό Ισλαμικής Διάσκεψης. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα με διεθνείς συμμετοχές σε διεθνείς εγκύρους θεσμούς συλλογικής ασφαλείας (ΝΑΤΟ, ΟΑΣΕ), όπως και μέλος της Ε.Ε., η οποία έχει δικαίως την εμπιστοσύνη του Αραβο-μουσουλμανικού κόσμου, στο βαθμό που δεν της την αποστερεί με ταχείς ρυθμούς η Άγκυρα, μέσω των παρεμβάσεών της στη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ισλαμικής Διασκέψεως, όπου έχει κατακτήσει τη θέση του Γενικού Γραμματέως του Οργανισμού, διά του Τούρκου Καθηγητού Εκλεμεντίν Ιχσάνογλου, από το 2005. To ίδιο διπλωματικό καταπίστευμα απολαμβάνει και η Κύπρος από τον Αραβο-μουσουλμανικό κόσμο.
Πρέπει, όμως, να λάβουμε σοβαρά υπόψη το μεθοδικά ανθελληνικό έργο του καθηγητού κ. Ιχσάνογλου στον Ο.Ι.Δ., το οποίο συνίσταται και στην έκδοση ψηφισμάτων από τις Συνόδους ΥΠΕΞ του Οργανισμού, τα οποία ομιλούν για «Τούρκους της Δυτικής Θράκης», για καταπίεση των «τουρκικών μειονοτήτων της Δυτικής Θράκης, της Κω και της Ρόδου», για επίσημη αναγνώριση των «Τούρκων μουφτήδων της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης», για «διαχείριση των τουρκικών μουσουλμανικών βακουφιακών περιουσιών στη Δυτική Θράκη» από τους «εκλεγμένους Τούρκους» μουσουλμάνους μουφτήδες, κατακρίνει το έργο της Ελληνικής Δικαιοσύνης, καταγγέλλοντας εν πολλοίς ως παράνομη και καταχρηστική την απόφαση του Αρείου Πάγου, να μην αναγνωρίσει επιστημονικό σύλλογο «Τούρκων Επιστημόνων της Δυτικής Θράκης». Μάλιστα «προειδοποιεί» την ελληνική κυβέρνηση, εν όψει της εφαρμογής του «Καλλικράτη», να προσέξει «να μη βλάψει την αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση των Τούρκων μουσουλμάνων της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης» και άλλα παρόμοια θαυμαστά, θρασύτατα και απίθανα!
Αυτά συμβαίνουν με την επίσημη καθοδήγηση του Γ.Γ του Ο.Ι.Δ. Τούρκου Καθηγητού κ. Ιχσάνογλου. Πριν, όμως, από την ύπαρξη του Τούρκου συναδέλφου στο αξίωμα του Γ.Γ., και μάλιστα από το 1979, ο Ο.Ι.Δ. ανεγνώρισε επισήμως και «ομοφώνως» ως μέλος του το ψευδοκράτος του Αττίλα, ως «κράτος παρατηρητή/observer state» (!) με την ονομασία: «Τurkish Cypriot State»! Μεταφέρω επακριβώς την ονομασία στα Αγγλικά, όπως έγινε δεκτό από τα πενήντα επτά (57) εν συνόλω, φιλικά κατά τα άλλα, προς τον Ελληνισμό, αραβομουσουλμανικά κράτη μέλη του Ο.Ι.Δ. Και φυσικά, των Παλαιστινίων συμμετεχόντων, με το καθεστώς του «κράτους-πλήρους μέλους» του Ο.Ι.Δ. με την ονομασία «State of Palestine».
Αναξιόπιστη σύμμαχος…
Όλα τούτα όμως συνέβησαν εις βάρος του Κυπριακού Ελληνισμού, πριν ακόμα στεγνώσει καλά-καλά το αίμα των 4.000 νεκρών Ελληνοκυπρίων από το ξίφος του Αττίλα, με 200.000 πρόσφυγες στα αντίσκηνα, και πριν ακόμα τολμήσει και ο ίδιος ο Ντενκτάς να ανακηρύξει την «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου». Αυτά, η «φίλη», γείτων και «σύμμαχος» Τουρκία, τα επέτυχε διά μυστικής διπλωματίας εις βάρος του Ελληνισμού και με μοχλό, δυστυχώς, τα - παρασυρθέντα αλλά οπωσδήποτε φιλικώς προσκείμενα προς τον Ελληνισμό - αραβομουσουλμανικά κράτη του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης!
Από την άλλη πλευρά, η κατάσταση αυτή δεν ενθουσιάζει το Τελ Αβίβ ούτε την Ουάσινγκτον, η οποία αντιλαμβάνεται αργά, αλλά σταθερά, ότι η Τουρκία δεν μπορεί πλέον να θεωρείται μια αξιόπιστη σύμμαχος. Ο ρόλος της Ελλάδος και της Κύπρου στο σημείο αυτό μπορεί να μετριάσει την ένταση η οποία θα προκύψει από το διαφαινόμενο διπλωματικό χάσμα και να διασφαλίσει την ειρήνη στην περιοχή. Εδώ χρειάζεται ορθοφροσύνη, οργάνωση, μέθοδος και μετριοπάθεια από την Αθήνα και τη Λευκωσία. Τέτοια momenta σπανίζουν στη διπλωματική ιστορία και πρέπει να αξιοποιούνται, για τη σταθερότητα στην περιοχή.
ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/09/blog-post_4824.html#ixzz0zJWX52VF
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου