.Και το κάθε κόμμα τοποθετείται στα νέα δεδομένα.
Η βομβιστική επίθεση στην κεντρική πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης την περασμένη Κυριακή θύμισε ότι στην πολιτική αρένα κανείς δεν θέλει ανεξέλεγκτες βόμβες, αλλά πολλοί τις χρειάζονται για να «ξαναζεστάνουν» τις πολιτικές τους.
Κυριακή πρωί στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης, η βόμβα ανοίγει παλιές πληγές της Τουρκίας. Αν και το ΡΚΚ αποκήρυξε την επίθεση, δεν έγινε ιδιαίτερα πιστευτό. Ετσι, μετά την «ορφανή» επίθεση στην πλατεία που στεγάζει το Μνημείο της Δημοκρατίας -που λόγω του υψηλού συμβολισμού του αποτελεί συνήθη στόχο εκείνων που αμφισβητούν την πολιτική διαχείριση της Τουρκικής Δημοκρατίας- ακούστηκαν χιλιοειπωμένα σχόλια.
Για τον ισλαμιστή πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν η κεντρική ιδέα, όπως διατυπώθηκε στο υπουργικό του συμβούλιο, ήταν και πάλι ότι οι τρομοκράτες στόχευαν τη δημοκρατία και θα παταχθούν. Για την αντιπολίτευση του Κόμματος Εθνικιστικής Κίνησης και τον ηγέτη του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, αιτία της επίθεσης ήταν η κυβερνητική «κουρδική πρωτοβουλία» που αποθρασύνει τους τρομοκράτες του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (του γνωστού ΡΚΚ). Για το ίδιο το ΡΚΚ, η ενέργεια δεν σχολιάστηκε αλλά και δεν ανελήφθη η ευθύνη, ενώ τα κουρδικά πολιτικά κόμματα την καταδίκασαν ως αδιέξοδη και προβοκατόρικη.
Ολα αυτά μοιάζουν με το τυπικό τελετουργικό της λήξης ενός παροδικού αντιτρομοκρατικού συναγερμού. Μπορεί, όμως, στην πραγματικότητα να είναι ακριβώς το αντίθετο: το σημείο εκκίνησης εξελίξεων που θα γίνουν ορατές αργότερα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι η βόμβα -χωρίς ανθρώπινα θύματα, πέραν των τραυματισμών αστυνομικών και μερικών πολιτών- που κινητοποιεί τις εξελίξεις, αλλά απλά τις δραματοποιεί. Υποδαυλίζοντας την αντιτρομοκρατική συζήτηση στην Τουρκία, αναζωπυρώνει το κουρδικό ζήτημα, αποκαλύπτει τα όρια του αληθινού εκδημοκρατισμού του καθεστώτος και ξαναθυμίζει ότι η αντικαθεστωτική τρομοκρατία είναι πολιτική και όχι ποινική δραστηριότητα.
Αν και η αστυνομία εντόπισε τον αυτόχειρα βομβιστή στο πρόσωπο ενός 24χρονου Κούρδου από το Βαν, η απουσία ανάληψης ευθύνης περιπλέκει την κατάσταση. Τόσο το ΡΚΚ όσο και το KCK -το κουρδικό Κογκρέσο Δημοκρατικής Κοινωνίας, που θεωρείται η αστική δομή του ΡΚΚ και αυτές τις μέρες δεκάδες μέλη του δικάζονται στο Ντιγιαρμπακίρ- αποκήρυξαν την επίθεση και... αντεπιτέθηκαν ανακοινώνοντας παράταση της πολύμηνης μονομερούς εκεχειρίας του κουρδικού αντάρτικου, για άλλους οκτώ μήνες. Εξαιρετικά προσεκτικός απέναντι στον ευέξαπτο τουρκικό εθνικισμό, ο ίδιος ο Ερντογάν δεν λέει λέξη για την εκεχειρία αλλά ούτε και για εμπλοκή του ΡΚΚ στην επίθεση στην πλατεία Ταξίμ. Κι αυτό ενώ ενισχύονται οι εκτιμήσεις ότι η κυβέρνηση έχει αρχίσει παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις με τον ισοβίτη κούρδο ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν, για την επίλυση του Κουρδικού. Απερίσκεπτα φλύαρη ή πολιτικά ευφυής, η δικηγόρος του Οτσαλάν και πρώην βουλευτής, Αϊσέλ Τουγλούκ, δηλώνει (μετά την επίθεση) ότι «τέρμα ο διάλογος, άρχισαν διαπραγματεύσεις». Η αντιπολίτευση βοά, αλλά ο Ερντογάν απλά δεν σχολιάζει.
Οσο για τις δηλώσεις του ότι η βόμβα στόχευε τη δημοκρατία στην Τουρκία, έρχεται η διεθνής οργάνωση Human Rights Watch να αναρωτηθεί με πολυσέλιδη έκθεσή της, «ποια δημοκρατία;». Καταδικάζοντας απερίφραστα την επίθεση στην πλατεία Ταξίμ, η οργάνωση δημοσιοποιεί την έκθεσή της που καταγγέλλει ότι «με πρόσχημα την τρομοκρατία η Τουρκία ποινικοποιεί και διώκει την αντικαθεστωτική πολιτική δράση». Προφανώς είναι το δυτικό αντιτρομοκρατικό μοντέλο που υιοθετεί και η Τουρκία, αλλά η διαφορά έγκειται στο ότι οι διώξεις αφορούν ουσιαστικά Κούρδους. Γεγονός που σημαίνει διώξεις όχι μόνο λόγω βίαιης αντικαθεστωτικής δράσης αλλά και με κριτήρια πολιτικά και κοινωνικά.
Ορφανή ή όχι, η βόμβα στην Ταξίμ ξαναζέστανε την σούπα του τουρκικού εκδημοκρατισμού, θυμίζοντας ότι τραπέζι χωρίς Κούρδους δεν γίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου